Sana sevmeyi öğretemem ben. Ben ki kelimeleri bırak hayallere dökemedim içimdeki derinliği. Karşına geçip seviyorum diyemedim bir kez olsun. Oysa ellerim,gözlerim,saçlarım her bir yerim harkırdı fakat duyamadın. Ben sana unutmayı da öğretemem. Ben ki bu son deyip 5 kez çaldım o şarkıyı. Gözlerin gözlerime gelince uyumadım gece boyu,ellerim üşüyünce boynuma sardım,yastığımı omzun yaptım uyuyakaldım… Ben sana gitmeyi öğretemem. Ben ki hep duraklarda yaşayıp bir kez binmedim o otobüse. Hep geride kalan,el sallayan ve yola yığılan oldum. Bir kez olsun yürümedim ben arkama bile bakmadan. Koştum durmadan,ardına bakmadan gidenlerin ardından…