Yalnızlık kaç çeker bilmiyorum bu ay. Bu ay özlem dolu, keşke dolu değil hem yalnızlık. Vazgeçmişlik var, meğer var içinde. Soyulmuş dudaklarım, kanayan parmaklarım, hiç sönmeyen gözaltım var. İmkanı olsa göz bebeğini kapatacak. Göz bebeğine sorsan bakmamayı seçecek karanlığa bakmayı. Ama bakmak zorunda hem de dimdik. Emin. Çünkü çoktandır olmamıştı yalnızlık bu kadar asil. O, yanındaki ve herkes saygı duyacak yalnızlığa.
Aklım? Karar vermedi hala son mu yoksa başlangıç mı olduğuna bu lanet şeyin. Gerçi fark etmezdi. Her türlü akacaktı rimelim, ıslanacaktı saçlarım ve çatılacaktı kaşlarım.
Bu kadar mıydı? Bitti mi oyun? Kapandı mı perde? Söndü mü ışıklar? Bilmiyorum. O da bilmiyor. Bilmiyor hiç kimse. Ama duymuyorum hiç alkış sesi. Ne başlıyor ne bitmiş o halde. Ortasındayım, tam ortasında. Geriye dönsem olmaz. Ceviz kabuğu atmadım her bastığım yere, bulamam başladığım yeri. İleriye bakabilirim. Bakıyorum. Işık var, beyaz. İyi mi bu? Bilmiyorum. İnancım yok siyahın kötü olduğuna ya da beyazın saf kaldığına. En iyisi kalayım ben. Tam burada. Tam ortasında.
Ağlamak çoğu kez sıcaktır. Bu kez üşüdüm. Parmaklarım buz gibi, dudaklarım bembeyaz. Diz çökmüşüm, küsen çocuk rolündeyim merdivenlerde. Babamı bekliyorum belki. Kocaman elleriyle, beyazlamaya başlayan saçlarıyla tam bir baba. Saçımı okşayıp başımı kaldıracak bir adam… Ne o geldi ne ben kalktım o merdivenlerden. Bekledim, biraz daha bekledim. Yüzüm ıslak kaldı, silemedim.
Şimdi bir hikaye düşün. Senin hikayen. İçinde sen varsın ve diğerleri. Sizin hikayeniz. İşte o hikaye yokmuş aslında. Öyle diyor masallar. Kahramanlar sana dönüp git diyor. Git, sen buraya ait değilsin. Masalın olmadığına değil ama senin masalda olmadığına ikna ediyorlar seni. Boşuna parlamış yanakların, boşuna birleşmiş dizlerin, boşuna inandın ona. Ve sen, hiç okumadın artık. Masallara inanmadın, masaldakilere baktın çünkü. Bu kadar ucuz olmasının sebebi onlardı finalin. Sevmediler, yalan söylediler, anlamadılar, anlatmadılar, savaşmadılar, düşünmediler, değer de vermediler hiç. Öylece bitirdiler…
Ezgi KAYA
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder