Silmek için binlerce sebebi varken ihaneti yutan fakat kendisi tek kalemde silenen bir kadın olarak konuşacağım bugün. Nasılsın,yalnız mısın,kimin ellerinde kenetli şimdi ellerin,hiç düşünmüyor musun beni? Hadi anlat bana. Susma. Sen de susarsan dünyayı arkamda bırakacağım çünkü. Unuttun mu birlikte büyüdük biz? Acıyı ilk kaldırım taşlarında öğrendik,ardından yağmurda ıslandık. Ayrıydık fakat aynı gökyüzüne bakıyorduk işte. Yetmez mi? Hatırla, bir kez tutmak için ellerini senelerce bekledim. "Sevseydi bekletmezdi seni" dediler,aldırmadım. İçini biliyorum çünkü,en derinini. Ellerinde başkası varken yere yığıldığımda bile kızamadım sana. Hem sadece aşık olduğum adam da değil, dostumdun unuttun mu? Az anlatmadın bana onu ne kadar sevdiğini. İçim acıdı,ağladım ama susturmadım seni. Sana binlerce kez gidiyorum dedim bir adım geriden takip edebilmek için seni... Ki sen hiç korkmadın zaten beni kaybetmekten. Bana bir kez bile seviyorum demedin ama inanmak istedim sevdiğine. İster takıntı de ister manyaklık. Gerçek seni bilemem ama bendeki sen kahramandı karanlığı aydınlık yapan. O yüzden vazgeçmedim hiç,vazgeçmem. Çünkü biliyorum içimdeki sen,sensin bir yerde. Nerde veya ona ne oldu bilmiyorum. Sadece seviyorum,çok...Hem öyle olmasa her yağmur yağdığında seni de ıslatacağını bildiğimden yalvarır mıydım yağmura durma diye? Geceleri aydan geri ister miydim seni? Sen şimdi beni diplere itmişken biri beni tuttu çıkardı diye mi küstün ellerime? Yapma. Sana bir tek bile hatam yokken binlerce kez özür dilerim fakat arkanı dönme bana. Senin için çok ağladım ben,her şarkıda,her gece... Senin için bu aşka dair ne kadar acı varsa ikimizin yerine de çektim. Sadece gel istedim,sana ait olmak istedim,bir kez olsun arkanda değil yanında olmak istedim. Şimdi sen düşürdüğün kıza neden düştün diye kızıyorsun. Yapma...