O kadar da dudak kanatmazdı ayrılık, gözyaşının tuzunu bu denli yutmasaydın. Veda kelimeleri bu kadar klişe gelmezdi belki sana, hepsini birer birer duymasaydın. Hayat seni gecenin bir yarısı inleyen bir saat kadar bunaltmazdı, ya mekanı ya zamanı ya da adamı yanlış sunmasaydı. Affedebilirdin, öğrenebilirdin kalbursuz yaşamayı. Pişman olan bir çift göze rastlasaydı gözlerin... En büyük hayallerinin senaryosu tek kişilik kadro olmazdı belki, yanında istediğin yanında kalsaydı. Gülümsediğinde gözlerin kaybolmazdı belki, dudaklarının yalanından onlar utanmasaydı... Bir gün gerçekten pişman olabilirdin sen de, "Haksızım" dediğinde biri de haklı çıksaydı.Herhangi bir şeye inanırdın bir gün elbet, doğrudan önce yanlış kapını çalmasaydı. Kabullenmek yerine umut edebilirdin sen de, ufuk çizgisi gözlerini bu kadar yormasaydı. Ay ışığını bu denli sevemezdin belki, ıslak bir gecede sokak lambaları içini yakmasaydı. Yağmurun altında oturabilirsin saatlerce, yeni kuruyan yanaklarını bir de o ıslatmasaydı. Ve gözlerin... Gözlerin bu kadar yaşlı bakmazdı belki. Gidişine değil, gelişine tanık olsaydı...

Kaçmak cazip gelirse bir an nefes nefese yüreğine ve aldığın derin bir nefes için bir köşeye yığılıyorsan, kal, ne olur.  Kurtulmak için kaçan fakat ayaklarındaki zincirlerin sesine kulak vermeyen bir mahkum olarak konuşuyorum şimdi. Kulak ver sözlerime. 
Bir çift el, avuçlarında terliyorsa hatta yeri geliyor yanıyorsa, bırakma. Ellerinin üşüdüğünü bile bile tutamayan biri olarak konuşuyorum şimdi.
Birden boşluğa düşüyorsun bazen ya da zaten boşluktasın ve yeni açıyorsun gözlerini. Yüzün buruşuyor, kalbini tutuyorsun. Yapma. Gittiği rüzgarları doldur ciğerine ve sarıl son kez. Aynı boşlukta asılı kalmışken sana ulaşamayan biri olarak konuşuyorum şimdi. 
Geceler anıların rüyası, dünyası. Yelkovan ileri akıyor, zaman geriye... Kalkıp pencereye elinde kahvenle onu bekliyorsun. Özlüyorsun. Yapma. Gir o soğuk yatağa, şarkıyı kapat ve biraz uyu. Her gece yelkovana değil zamana aldanan biri olarak konuşuyorum şimdi. Dinle beni. 
Sabahları uykulu halinle kulaklıklarını takıyorsun. Bir şarkı çıkıyor ve geçiyorsun. Geçme, dinle. Gün geliyor her cümlesi, her "gitme"si ona götürüyor seni... Her bir şarkıyı gözlerim kapalı dinleyen biriyim şimdi. Bekleme beni.
Bazen sıfırdan başlamak kolay geliyor. Avuçların karalanmış sayfalarla dolu. Bunu da yırtıp atma, kalsın. Her gün önüne temiz bir sayfa açılan fakat inatla önceki sayfayı geçiren biri olarak konuşuyorum şimdi. Anla beni.