Kadın sarıldı adama. Soyadını bile daha bilmediği adama... Ardında bir çerçeve dikkatini çekti, mutlu bir kadın vardı içinde. Güzeldi de. Tam o sırada adam başladı söze:
-Ne istiyorsun? Sevgi mi aşk mı? Ne?
+Aşk değil bir kere. Aşk bitiyor kolayca ya da ne bileyim yakışmıyor ondan başka hiç bir adamın üzerine o tek hecelik kelime. Sevgi istiyorum sanırım, anne baba gibi. Bir kardeş gibi, iki kimsesiz gibi... 
-Sevgi bağlılık getirir oysa. Bağlanmak aşırıya kaçar zamanla. Engelleyemezsin ki güzelim, kalbin sever bir kere. İstediğin kadar silmeye çalış zihninde, kalbin bir tek sözüyle roman yazar içine. Aşk.. Aşk isterse ani gelir isterse yıllar sonra. Bilemezsin. Çat kapı gelir öyle, hazırlıksız yakalanmaktır bir nevi aşk. Yüreğindeki bütün boşlukları bir çift gözle kapatmaya çalışmaktır aşk. Öyle çaresizdir, öyle de korkusuz... İşte o yüzden aşk benzemez sevgiye. Sevgi bağlılığı getirir, aşk ise hiçbir şey getirmez insana. Götürür ne varsa. Gururunu, gücünü... 
+Belki haklısın, belki de değil. Ama düşünsene işin güzelliği, büyüsü de orada değil mi be adam? Sen bir şeyler kaybetmeden sevmezsen ne anlamı kalır seviyorum demenin? Hem belki çok zeki değilim, belki yemek de yapamam ya da ne bileyim onun tercih ettiğinden daha beceriksizim. Fakat severim, adam gibi severim.
-Yanlış. Bağlanıyorsun sen, sevmiyorsun. Ne aşk seninki ne adam gibi sevmek. Çünkü sevmek, yeri gelince alıp ceketini çekip gitmek demek. Sen şimdi karşımda gidenler için ağlarken bir kalan olarak, bana sevdim diyebilir misin ? Acizim diyebilirsin, çaresizim diyebilirsin ama sevdim diyemezsin. Hani bir söz vardır, yeri gelir onun için ondan vazgeçersin. 
Dedi adam. Ağladı kadın. Gözleri düştü, derinlere daldı. Yaklaştı adama, eğildi " Sen ki içinde sadakat olmayan bir sevgide yüzdüğünü iddia ediyorsun. Yüzme bilmeyenin denize atlaması gibi...İki yüreği bir sevdaya sığdırmaya çalışıyorsun, iki elini de başkalarına tutturduğun gibi.  Ben gitmiyorum diyen fakat aslında gidemeyen bir korkaktan öğrenmeyeceğim sevgiyi, aşkı. Sevgiyi bildiğini iddia ediyorsun fakat bir halt bilmiyorsun adam. Ben Ali'ye aşıkken Veli'yi sevmedim. Ben ona aşıkken onu sevdim.Bağlanmadım, beklemeyi seçtim." dedi kadın. Adamın elini aldı ve çerçeveyi avucuna koydu. Arkasını döndü ve gitti, sonrası          
sessizlikti. Uzun bir sessizlik.